ترجمه خطبه 91 از نهج البلاغه
چگونگی آفرینش آسمانها:

فضای باز و پستی و بلندی و فاصله های وسیع آسمانها رابدون اینکه بر چیزی تکیه کند،
نظام بخشیدوشکاف های آن را به هم آورد،و هر یک را با آنچه که تناسب داشت و
جفت بودپیوند داد،و دشواری فرود آمدن و برخاستن را بر فرشتگانی که فرمان او را به
خلق رسانند یا اعمال بندگان را بالا بردنندآسان کرد.
در حالی که آسمان به صورت دود و بخار بود به ان فرمان داد،پس رابطه های آن را برقرار ساخت،
سپس آنها را از هم جدا کرد و بین آنها فاصله انداخت،و بر هر راهی و شکافی از آسمان نگهبانی
از شهاب های روشن گماشت،و با دست قدرت آنها را از حرکات نا موزون در فضا نگهداشت،و
دستور فرمود تا در برابر فرمانش تسلیم باشندو آفتاب را نشانه روشنی بخش روز و ماه را با نوری
کمرنگ برای تاریکی شبها قرار داد و آن دو را در مسیر حرکت خویش به حرکت در آورد و حرکت آن
دو را دقیق اندازه گیری کرد.